AKÖREN MAHALLESİ

MAHALLENİN KISA TARİHİ

Daha önceleri Ağızlar Mahallesi ile birleşik olan Akören Mahallesi 1968 yılında ayrı bir mahalle olmuştur. Bu yerleşim yerinin kalabalıklaşması yenidir. Mahalle sakinleri Gümüşhane İli Kürtün Nahiyesi ile Giresun İli Dereli ilçesinden gelip buraya yerleşmişlerdir. Önceleri Gölköy'e bağlı bir köy olan Akören 1954 yılında Gürgentepe Belediyesine bağlı bir mahalle statüsüne kavuşmuştur.

İLÇE MERKEZİNE UZAKLIĞI

Akören Mahallesi ilçenin kuzey ve kuzeybatısındadır. Mahallenin sınırları ilçe merkezinden başlar. En uzak yerinin ilçe merkezine uzaklığı 9 Km'dir. Mahallenin doğusunda Gültepe Köyü ve Ağızlar Mahallesi, batısında Akyurt Mahallesi ve Işıktepe Beldesi, kuzeyinde Hasancık Köyü, güneyinde ise Gürgentepe ilçe merkezi vardır.

YOL VE ULAŞIM DURUMU

Mahallenin her mevkisine ulaşım kolaylıkla sağlanabilmektedir. Ulaşım hizmetlerinde daha çok minibüslerden faydalanılır. Bunun yanında traktörlerle de fındık ve gübre taşımacılığı yapılmaktadır. Mahallenin doğusundan Ordu-Sivas karayolu, güneyinden ise Gürgentepe-Fatsa karayolu geçmektedir. İlçe geneline çok kar yağması sebebiyle mahalle yolları zaman zaman kapalı kalsa da belediye kar araçlarının çalışmaları sonucu kısa zamanda ulaşıma açılmaktadır.

NÜFUSU

Nüfus bakımından ilçenin en kalabalık ikinci mahallesidir. 1990 yılı nüfus Sayımına göre nüfusu 3700'dür. Ancak bu nüfusun büyük bir kısmı İstanbul, İzmir, Zonguldak gibi şehirlere yerleşmiştir. Geçim sıkıntısı sebebiyle hızlı bir göç olayı yaşanmaktadır. Arazisi yüksek ve engebelidir. Bu sebeple dağınık bir yerleşim düzenine sahiptir. Sadece Karaören ve Ezeltere mahalleleri biraz toplucadır.

MAHALLENİN GEÇİM KAYNAKLARI :

Mahalle halkının en önemli geçim kaynağı tarımdır. Mahalle yüksek ve engebeli bir araziye sahip olduğundan toprakları verimli değildir. Bağ ve bahçe tarımı olarak fındıkçılık yapılır. Fındık bahçeleri daha çok alçak kesimlerde bulunmaktadır. Buralarda da ancak hava şartlarının uygun gittiği yıllarda iyi ürün alınır. Fındık bahçelerinin dışında kalan ekilebilen arazilerde mısır, patates, fasulye, kabak, bezelye, marul ve lahana gibi ürünler yetiştirilse de bunlar gelir getirici nitelikte değildir.

Tarımın dışında en önemli geçim kaynağı olarak hayvancılık göze çarpmaktadır. Hem besicilik hem de süt sığırcılığı yapılmaktadır. Ancak yapılan bu hayvancılık bilinçsizce ve ilkel usullerle yapıldığından verim düzeyi oldukça düşüktür.

Tarım ve hayvancılığın dışında mahalle halkından en az bir kişi çalışmak maksadıyla büyük şehirlere giderek aile bütçesine katkı sağlamaktadır.

EĞİTİM VE ÖĞRETİM DURUMU

Mahallenin iki tane ilkokulu vardır. Eğitim ve öğretim bu okullardan sağlanmaya çalışılır. Karaören mahallesinde bulunan A.Karaören İlkokulu 1967 yılında faaliyete geçmiş olup 2 dersliktir. Dağınık bir yerleşim alanına sahip olan Akören Mahallesine daha sonra 1979 yılında 2 derslikli A.Gölyanı İlkokulu açılarak Eğitim-Öğretimin hiz­metine sunulmuştur. Mahallede okuma yazma oranı yüksektir. Okuma yazma bilmeyenler daha çok 60 yaşın üzerindeki yaşlı kadınlardır.

Mahallede ilkokuldan sonra herhangi bir orta dereceli okula kayıt yaptırarak öğrenimini sürdürenler oldukça azdır. Bunun sebebi geçim sıkıntısı ve ekonomik sıkıntılardır.