GÜLTEPE KÖYÜ

KÖYÜN KISA TARİHİ

Ulubey ilçesi Ohtamış Köyü Kürt Ahmet Mahallesi iken 1994 yılında Gültepe adını alarak Gürgentepe ilçesine bağlanmıştır.

İLÇE MERKEZİNE UZAKLIĞI

Gültepe Köyü ilçenin kuzeyindedir. Köyün doğusunda Ohtamış Köyü, güneyinde Ağızlar Mahallesi, kuzeydoğusunda Gülbelen Köyü, batısında Akören Mahallesi, kuzeybatısında ise Hasancık Köyü vardır. Köyün ilçe merkezine uzaklığı 4 Km'dir.

YOL VE ULAŞIM

Gültepe Köyü ilçenin ulaşım imkânları yeterli köylerinden biridir. Köyün batısından geçen ORDU-SİVAS Karayolunun Köyün sapağına kadar olan 3 Km'lik kısmı asfalttır. 1 Km'lik kısmı ise stabilizedir. Bu yoldan ulaşım rahatlıkla sağlanabilmektedir. Karın çok yağdığı zamanlarda 1-3 gün kapalı kalsa da ulaşımda önemli aksamalar olmamaktadır.

NÜFUSU

Gültepe Köyü engebeli bir arazi yapısına sahiptir. Köyün yerleşim alanının dağınık olması sosyal hizmetlerin köye götürülmesi açısından çeşitli zorluklara yol açmaktadır. İlçenin bütün köylerinde olduğu gibi burada da gizli bir göç hareketi yaşanmaktadır. Göçün en büyük sebebi ekonomik sıkıntılardır. Nüfusun %10'luk bir kısmı çalışmak amacıyla büyük şehirlere göç etmiştir.

Köyde bulunan 60 hanede 1990 Genel Nüfus sayımı sonuçlarına göre 653 kişi yaşamaktadır.

KÖYÜN GEÇİM KAYNAKLARI

Halkın en önemli geçim kaynağı fındıktır. Fındıktan başka gelir getirici nitelikte bir ürün yetiştirilmemektedir. Fındık bahçelerinin dışında kalan ekilebilen araziler mısır tarlalarıyla kaplıdır. Buralarda mısırla beraber patates, fasulye, lahana, kabak gibi ürünler yetiştirilmektedir. Ancak bu ürünlerden hiçbiri ticari gaye ile yetiştirilmez. Daha çok köyün sınırları içinde tüketilir.

Hayvancılık ve arıcılık pek gelişmemiştir. Genel olarak her evde bir adet inek, birkaç tane kümes hayvanı beslenmesine rağmen bunlardan elde edilen ürünler pazarlanmaz.

EĞİTİM VE ÖĞRETİM DURUMU

Köyde bulunan 1 ilkokul köyün eğitim öğretim ihtiyacını karşılamaktadır. İlçeye yakın bir köy olduğu için ilkokul sonu okula kayıt yaptıranların oranı yüksektir. Eğitim ve öğretime halk tarafından gerekli önem verilmektedir. Köyde okuma yazma oranı bir hayli yüksektir. Ancak araç gereç yetersizliği ve öğretmen eksikliği kaliteyi düşürmektedir.